پس از انتشار آلبوم دنیای من ۲ توری جهانی را با نام تور دنیای من آغاز کرد. فیلم سه‌بعدی او نیز با نام هرگز نگو هرگز که یک مستند کنسرتی است در اوایل سال ۲۰۱۱ اکران شد و به پرفروش‌ترین فیلم مستند، موزیکال و کنسرتی تاریخ آمریکا تبدیل شد. در اواخر سال ۲۰۱۱ دومین آلبوم استودیویی وی با نام زیر دارواش به بازار آمد که همانند آلبوم اولش، شمارهٔ ۱ جدول بیلبورد ۲۰۰ شد. سومین آلبوم استودیویی وی با نام باور در پایان بهار ۲۰۱۲ پخش شد.
در سال ۲۰۱۲ مجلهٔ فوربس اعلام کرد که درآمد بیبر در دو سال گذشته ۱۰۸ میلیون دلار بوده است و تا مه ۲۰۱۲ بیش از ۱۵ میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در جهان به فروش رسیده است. همچنین توسط همین مجله در رتبهٔ سوم فهرست صد شخصیت مشهور قدرتمند سال ۲۰۱۲ قرار گرفت.[۲]
نخستای زندگی و پیش از سرشناسی
جاستین بیبر در تاریخ ۱ مارس ۱۹۹۴ (۱۰ اسفند ۱۳۷۲) در لندن، انتاریو به دنیا آمد و در شهر استرت‌فورد، انتاریو[و ۱] بزرگ شد. پدر بزرگ پدری او اهل آلمان بود که مدت‌ها قبل به کانادا مهاجرت کرد. مادر جاستین، پتی مالته،[و ۲] نیز فرانسه-کانادایی تبار است. مادرش وقتی که ۱۸ ساله بود جاستین را باردار شد. وقتی جاستین ۲ ساله بود پدرش، جرمی بیبر،[و ۳] برای ازدواج با زن دیگری پتی را طلاق داد و مادرش او را به تنهایی و با درآمد کمی که از کارش بدست می‌آورد بزرگ کرد. در حالی که جاستین بزرگ می‌شد مادرش نحوهٔ نواختن پیانو، درام، گیتار و ترومپت را به او آموخت. اوایل سال ۲۰۰۷ زمانی که او ۱۲ ساله بود در مسابقه‌ای محلی که در شهر استرت‌فورد برگزار می‌شد شرکت کرد و آهنگی از نی-یو به نام «So Sick» را خواند و به رتبه دوم رسید. سپس مادرش فیلم‌هایی از این مسابقه را در یوتوب گذاشت تا دوستان و آشنایان آن را ببینند. پتی که متوجه علاقه مردم به فیلم‌های پسرش شد شروع به گذاشتن فیلم‌های جدیدی از او در یوتوب کرد. او به این کارش ادامه داد تا این که بازدید از ویدیوهای پسرش به ۱۰ میلیون رسید.
نظرات شما عزیزان:
